- ауыл-ара юл
- просёлок; просёлочная дорога
Башкирско-русский автословарь. 2008.
ауыл-ара юл
Смотреть что такое "ауыл-ара юл" в других словарях:
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыл-қыслау — (Қарақ.) ауыл аймақ. А у ы л қ ы с л а у аман түгел ме? (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыл — биі. этногр. Бір ауылдың биі. Бұл кезде би лауазымының мынандай түрлері болды: төбе би, ара би, а у ы л б и і т.б. (Н. Мыңбатырова, Төле би., 22). Ауыл үй қонды. Үйір болды, жақындасты. Сөйте сөйте насыбайға мен де а у ы л ү й қ о н а б а с т а д … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ара — I зат. зоол. Тропикалық ормандарда тіршілік ететін тотықұстардың бір түрі. А р а л а р сөзді тез ұғады, қолда ұстауға ыңғайлы және бірнеше сөзді жаттауға қабілетті келеді (Құстар, 57). Тотының ең үлкені – а р а . Ол Оңтүстік Американың тропикалық … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарақат — … 2. Қарақат өсімдігінің қара түсті домалақ жемісі. Бір күні Ерден, Әшім, Ақпан төртеуміз өзен бойынан жұмыртқа іздейміз, қ а р а қ а т тереміз деп ауылға кешігіп қайттық (А.Хангелдин, Өткен күндер, 30). Қ а р а қ а т – адам организміне қажетті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарақшы — зат. кәс. Су астында ау барын білдіретін жалауы бар қалтқы. Ол толқын жалында діңгектері бұлғаңдаған кемелерге, әсіресе ау қанатындағы қ а р а қ ш ы қалтқыға қарағыштап түннің бір уағына дейін ояу отырды (Ә.Сараев, Тосқауыл, 62) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арақұйрықтылар — зат. зоол. Құйрығы араның тісі тәрізді насекомдар отряды. Бұл отрядтың (шарғақ қанаттылар отряды) өкілі а р а қ ұ й р ы қ т ы л а р (пильлилщики) деп аталатын насекомдар (Қазақст. ауыл шаруаш., 1968, 11, 45) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаңарақ — (Монғ.) шаңырақ. Сүйтсе де қоржын қайда кетер дейсіз. Осы ш а ң а р а ққ а жақсы ниетпен келіп отырмыз (С. Тәу., Ақыр Жән., 114). Ақ жаулықты кексе бәйбішелер еңіс жерге келгенде ш а ң а р а қ артқан кәрі атанның бұйдасын қағып: «Жылан жатыр, шөк … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
еңсеғара — Қ орда., Арал) бұрынғы кезде ауылға келдің деп, күйеуден алатын кәде. Сен енді біздің еңсеге келдің, е ң с е ғ а р а ң қайда? Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
таспақара — зат. бот. Құнарлы шөптердің бір түрі. Бұл жерде әртүрлі шөп – ақбоздық, бетеге, еркек, т а с п а қ а р а, көкпек өседі (Қазақст. ауыл шаруаш., 1960, №6, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
гез — (Қарақ.) екі шоқының, екі төбенің арасындағы ойпаң жер, кез, аша. Тонау г е з д і ң теріскей беті біздің ауыл (Қарақ.). Бұл сөз Маңғыстау өңірінде кез. Қойдың құлағына салынатын ойық енді маңғыстаулықтар кез, ен дейді. [Өзбекше газа (Узб. рус. сл … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
